Een paar foto's van de tocht naar boven. Op beide foto's is Arjan te zien, links een beetje een zoekplaatje, rechts duidelijk poserend.
Het uitzicht is mooi, maar het is toch vooral de toren zelf die hier de show steelt.
De fotograaf moest ook nog even op de foto boven op de Forest Tower.
Je loopt omhoog via een houten pad en dus geen trappen. Wij kregen fantasieën over oma met haar rolstoel naar beneden laten rollen. Het pad terug naar de uitgang loopt via een iets andere route. We kwamen langs een meertje waar een aantal uit de kluiten gewassen meerkoeten zwommen en onder het wateroppervlak zagen we een aantal forse vissen zwemmen, graskarpers. Ze kunnen ruim een meter lang worden.
Bij één van de gebouwen bij de ingang zagen we een nest met een paar jonge huiszwaluwen.
Ons hotel in Rødvig lag direct aan het strand. Het inchecken ging een beetje vreemd. Onze sleutel bleek al in een envelop in een kluis te zitten waarvan ze ons de code hadden opgestuurd. Het was een mooie zomeravond en we hebben nog een korte strandwandeling gedaan. Er lagen veel oorkwallen op het strand. We hebben die avond buiten op het terras van het restaurant gegeten. Niet slecht, maar wel een beetje vreemd. Probeer maar eens krabpoten te kraken met je handen en mes en vork en de tapas van Arjan leek meer op een borrelplank.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten